Interpelacja nr 25976

do ministra infrastruktury

w sprawie interpretacji przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym

Zgłaszający: Artur Soboń

Data wpływu: 04-08-2021

Szanowny Panie Ministrze,

do mojego biura poselskiego wpłynęła prośba od firmy Speed Car sp. z o.o. z prośbą o pomoc w rozwiązaniu problemów, na jakie napotyka branża stacji kontroli w bieżącej działalności, jak również w związku z restrukturyzacją działalności gospodarczej podmiotów prowadzących stacje kontroli pojazdów i wpływu tych zmian na funkcjonowanie stacji kontroli pojazdów.

Zwrócono mi uwagę na 3 główne problemy przedstawicieli branży, między innymi firmy Speed Car. Pierwszy z nich dotyczy zapisów art. 83 ust. 3 pkt 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, z późn. zm.) oraz przepisów o centralnej ewidencji kierowców i pojazdów – CEP 2.0 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1926, z późn. zm.) – i skutków tych przepisów na działalność stacji kontroli pojazdów. Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, z późn. zm.) każdy przedsiębiorca, który rozpoczyna działalność w branży stacji kontroli pojazdów, budując od podstaw nową stację, dokonując zakupu stacji kontroli pojazdów na rynku wtórnym lub przejmując stację w drodze restrukturyzacji (zmiana prowadzącego) lub dzierżawy, musi spełnić wymagania formalne w zakresie warunków lokalowych i dysponowania wyposażeniem stacji kontroli pojazdów. Celem Speed Car jest takie przeprowadzenie restrukturyzacji – proces zmiany prowadzącego stację kontroli pojazdów (SKP) ukierunkowany na wyzwalanie aktywności i inicjatywy biznesowej wśród diagnostów zatrudnionych w stacjach kontroli pojazdów – aby mogli oni prowadzić stację kontroli pojazdów jako przedsiębiorcy w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, umożliwiając im korzystanie z tego samego wyposażenia stacji i obiektu stacji bez kolizji co do czasu dysponowania wyposażeniem i lokalem stacji.

Przedstawiony przez firmę projekt zakłada, że właściciel wyposażenia lokalu stacji kontroli pojazdów, które spełnia wymagania ustawowe (np. SPEED CAR), wydzierżawia przedmiotową infrastrukturę byłym pracownikom (diagności – przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą), którzy w tej samej lokalizacji i na tym samym wyposażeniu diagnostycznym zamierzają prowadzić np. dwie różne stacje kontroli pojazdów w oparciu o dwie odrębne decyzje dyrektora TDT co do zgodności wyposażenia i warunków lokalowych oraz dwa odrębne wpisy do rejestru działalności regulowanej prowadzonego przez starostę lub prezydenta miasta (dwa różne numery ewidencyjne stacji kontroli pojazdów dla tej samej lokalizacji).

Problemem dla niektórych organów nadzoru jest wpisanie nowego podmiotu do rejestru działalności regulowanej i nadanie nowego numeru stacji kontroli pojazdów dla nowego podmiotu, ponieważ w chwili wpisania do rejestru dwa podmioty poświadczają „posiadanie (tego samego) wyposażenia kontrolno– pomiarowego oraz warunków lokalowych gwarantujących wykonywanie odpowiedniego zakresu badań technicznych pojazdów” (u.p.r.d. – art. 83 ust. 3 pkt 4).

W związku z powyższym kieruję do Pana Ministra pierwsze pytanie: Czy organy administracji publicznej stosujące wskazany wyżej przepis powinny akceptować stan faktyczny, w którym np. dwóch przedsiębiorców może prowadzić działalność (spełniających wymogi formalne) różnych stacji kontroli pojazdów, ale w tej samej lokalizacji, korzystając z tego samego wyposażenia diagnostycznego stacji w różnym czasie?

Drugim problemem wskazanym przez przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów jest restrukturyzacja działalności poprzez zmianę formy organizacyjnej przedsiębiorstwa, np. przekształcenie przedsiębiorstwa prowadzonego w formie spółki osobowej (spółka cywilna) w spółkę handlową (spółka jawna, spółka komandytowa) czy przedsiębiorstwa prowadzonego w formie spółki handlowej w inną spółkę handlową (np. spółka jawna w spółkę z o.o.), przy sukcesji numeru identyfikacji podatkowej NIP podmiotu. Wskazany problem został dokładnie opisany w dołączonym do niniejszej korespondencji wniosku z dnia 14.04.2021 r. o skierowanie zapytania poselskiego.

W zakresie opisanej sprawy zwracam się z zapytaniem i wnioskiem o wydanie jednoznacznej interpretacji i wytycznych dla organów sprawujących nadzór nad działalnością stacji kontroli pojazdów, regulujących proces przekształceń organizacyjnych podmiotów prowadzących stacje kontroli pojazdów w przypadku zmiany formy prowadzenia przedsiębiorstwa spółki bez zmiany numeru NIP i odpowiedź na pytanie: Czy informacje od przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w ramach stacji kontroli pojazdów o przekształceniu organizacyjnym tych przedsiębiorców, które nie pociąga za sobą zmiany numeru NIP, powinny być traktowane przez odpowiednie organy administracji publicznej jako zgłoszenie zmiany formy prowadzenia działalności do dyrektora TDT i odpowiedniego organu sprawującego nadzór nad działalnością stacji kontroli pojazdów w trybie przepisów art. 83ab ust. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, z późn. zm.) w kontekście przepisów art. 12 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji płatników (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1319, z późn. zm.)?

Ostatni problem stanowi zatrudnienie diagnostów tzw. samozatrudnionych – w świetle przepisów art. 83 ust. 3 pkt 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, z późn. zm.), który mówi, że stację kontroli pojazdów może prowadzić przedsiębiorca, który: „zatrudnia uprawnionych diagnostów”. (…)

W odpowiedzi na trzeci wskazany problem składam pytanie poselskie w przedmiotowej sprawie z wnioskiem o wydanie jednoznacznej interpretacji i wytycznych dla organów sprawujących nadzór nad działalnością stacji kontroli pojazdów, regulujących proces zatrudnienia diagnostów na stacjach kontroli pojazdów, tj. przede wszystkim udzielenie odpowiedzi na pytanie:

Czy prawidłowa jest interpretacja przepisu art. 83 ust. 3 pkt 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, z późn. zm.), zgodnie z którą przez pojęcie „zatrudnienia” uprawnionych diagnostów należy rozumieć również zawarcie z diagnostą (osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą lub po prostu wykonującą zlecenie jako zleceniobiorca) umowy cywilnoprawnej, która regulować będzie warunki wykonywania przez niego czynności diagnosty (zgodnie z przepisami ustawy), bez konieczności zatrudnienia diagnosty w ramach stosunku pracy?

Mając na uwadze dobro i bezpieczeństwo obywateli, proszę o odpowiedzi w powyższych sprawach.

 żródło - www.sejm.gov.pl